Açıklanamayan bazı şeyler ve durumlar için insanoğlunun başvurduğu kaynaklardan biridir mitoloji. Mitolojinin büyük bir kısmı evrenin nasıl oluştuğuyla alakalıdır. Evrenin, dünyanın, insanın nasıl yaratıldığını mitoloji kendisine has biçimde açıklamıştır. Her kültürün kendine ait bir mitolojisi vardır. Her kültür kendi mitolojisine göre bu yaratılışı açıklamıştır.
Doğa insanlar için hem çok güzel hem de bilinmezliklerle doludur. Bu durum insanlarda doğada bir anlam arama arzusunu uyandırmıştır. Anlam arayışının sonucunda dünyayla ilgili birçok mit türemiştir.
Dünyanın yaratılışıyla ilgili pek çok hikaye vardır. Çoğu kültüre göre dünya dişi, gökyüzüyse erildir. Bu yaratılışın temelini oluşturur. Gökyüzü ve dünya birbirinden ayrılmalıdır. Yahudi ve Hıristiyan geleneğine göre Tanrı gökyüzü ve suları birbirinden ayırmıştır. Bu ayrılığın üçüncü gününde dünya yaratılmıştır. Bazı mitolojik hikayelere göre de yeryüzü suların içinden çıkmıştır. Çin mitolojisine göre Pan Gu bir insana göre çok büyük bir boyuttadır. Pan Gu önce bir baltayla yeryüzü ve göğü birbirinden ayırmış, sonra gökyüzünü yukarıya itmiştir. Bu hareketliği zorluğu sonucunda Pan Gu ölmüştür. Ölen Pan Gu’nun bedeni dağlara, nefesi rüzgara ve kemikleri minerallere dönüşmüştür.
Antik Yunan mitolojisine göre dünya tanrılar tarafından yaratılmıştır. Gaia, dünyanın temsilcidir. O, dağları ve gökyüzünü dünyaya getirmiştir. Gaia ve Uranos’un birlikteliğinden birçok çocuk dünyaya gelmiştir. Gaia, Uranos ile olan birlikteliğin devam etmesini istemez. Oğlu Kronos’a babasını hadım etmesi için bir orak verir ve bu orakla gökyüzü, dünyadan ayrılır.
Dağlar
Dağlar mitolojide önemli bir yere sahiptir. Çünkü dağlar dünyadaki göğe en yakın yerlerdir. Yüksekliği ve sessiz, sakinliği nedeniyle tanrıların yaşadığı yer olarak da kabul edilirler. Yunan tanrılarının Olympos Dağı’nda, Kenan tanrılarının Saphon Dağı’nda yaşadığına inanılır.
Budistlerin Sumeru dedikleri dağa sadece kalbi çok temiz olan insanlar çıkabilir. Japonlar Fuji Dağı’nı kutsal bir yer sayar. Şinto efsanesine göre Takamagahara tanrıların yurdudur. Efsaneye göre bu yurt Takaçiho Dağı’nın üzerinde yer alır. Helgafel Dağı kutsal dağ olarak kabul edilmiştir. Bu nedenle bu dağa yıkanılmadan önce bakılamaz.
Musa, Sina Dağı’nda Tanrı’yla konuşmuş ve On Emir’i burada almıştır.
Tufanlar
Tufanlar en sık Asya ve Ortadoğu mitolojisinde geçer. Tanrılar kızıp insanları yok etmek istedikleri zaman tufanları oluşturur.
Gılgamış Destanı’nda Enlil, kardeşi Enki’ye bir tufan gönderecektir. Bundan haberdar olan Enki, Utnapiştim’den bir gemi yapmasını ister. Tufan bittikten sonra Utnapiştim, Enlil’e bir kurban sunacaktır. Kurban verebilmek için kuru toprak bulması lazımdır. Kuru toprağı bulması için bir kuşu görevlendirir.
Zeus ise dünyayı sular altında bırakmak ister. Bunun için Deukalion’dan erzak çantası hazırlamasını ister. Deukalion ile karısı dokuz gün boyunca suların içinde sandıkla dolaşır. Onlar karaya döndüklerinde Zeus insanları yaratmalarına izin verir. Omuzlarının üzerlerinden taşlar fırlatırlar ve insanlar tekrar yaratılmış olur.
Hindu mitolojisinde yer alan Vişnu balık şeklini alır ve Manu’yu tufandan haberdar eder. Böylelikle Manu tufandan kurtulmuş olur.
Denizler
Mitlojiye göre denizler tehlikelidir. Çünkü içerisinde canavarlar bulunur. Kitabı Mukaddes’te geçen Leviathan ve İskandinav mitolojisindeki Midgard Yılanı denizlerde yaşayan tehlikeli canavarlardandır.
Mitolojiye göre denizlerin hükümdarları genellikle tanrılardır. İskandinav mitolojise göre denizlerin hakimi bir dev olan Egir’dir. Yunan mitolojisinde ise denizlerin hakimi Poseidon’dur. Poseidon deniz nympha’sı olan Amphitrite’yle evlenir ve çocukları olur. İkisinin çocuklarından biri olan Triton, deniz kabuklarıyla dalgaları dindirebilir. Poseidon ve Amphitrite’nin çocuklarından biri olan Kharybdis ise bir canavardır. Poseidon kızdığı zaman su baskınları ve depremler olur. Poseidon’u sakinleştirmek için atlar ve arabalar denize atılır.
Uranos cinsel organını kesip denize fırlatmıştır. Aphrodite bu şekilde doğmuştur.
