Barents Denizi’nde yapılan araştırmalarda trol avlarında 200’den fazla balık türü kaydedilmiştir ve bunların yaklaşık 100’ü düzenli olarak meydana gelmektedir. Farklı su kütleleri, dip türü ve derinliği ile birlikte balık türlerinin dağılımını belirleyen önemli faktörlerdir. Pelajik türler için zooplanktonun dağılımı ve bolluğu ek olarak önemli faktörlerdir. En önemli demersal balık türleri vardır ve bunlar aşağıdaki gibidir:

• Kuzeydoğu Arktik morinası,
• Kuzeydoğu Arktik mezgit balığı,
• Saithe,
• Kızıl balık,
• Grönland halibut,
• Uzun kaba dab,
• Kurt  balığı,
• Avrupa pisi,

Önemli pelajik türler ise Barents Sea capelin, kutup morina ve olgunlaşmamış Norveç bahar yumurtlayan ringa balığıdır. Bazı sıcak yıllarda, artan sayıda genç mavi mezgit Barents Denizi’ne göç etmiştir. Bu türlerin çoğunun bolluğunda büyük farklılıklar olmuştur. Bu varyasyonlar, balıkçılık baskısı ve çevresel değişkenliğin bir kombinasyonundan kaynaklanır. Barents Denizi balık türlerinin toplanması yıldan yıla büyük bir değişkenlik göstermiştir. Yetiştirmedeki bu değişkenlik, tümü kısa ömürlü olan ya da ömürlerinin sadece kısa bir bölümünü Barents Denizi’nde geçiren pelajik yem balıklarının biyokütlesinde büyük değişikliklere neden olur. Yetiştirme değişkenliğinin en önemli nedenleri, yumurtlama biyokütlesindeki farklılıklar ve hidrografik koşullardır. Ayrıca dolaşım modelindeki değişiklikler, yiyecek bulunabilirliği, avcı bolluğu ve dağılımda etkiler.

Larva sürüklenmesi üzerine yapılan son çalışmalar, yumurtlama yerlerindeki küçük değişikliklerin bile balık larvalarının sürüklenme modeli üzerinde büyük bir etkiye sahip olabileceğini göstermiştir. Norveç kıyısı boyunca farklı yerlerde ortaya çıkan morina ve ringa yumurtası ve larvalarının sürüklenmesi araştırılmıştır. Sonuçlara göre, daha açık denizde ve daha çok güneyde yumurtlamanın, larvaların Svalbard’ın batısında son bulması için çok daha yüksek bir olasılık verdiğini gösterir. Aksine, daha fazla kuzey yumurtlaması, Barents Denizi’ne daha yüksek oranda larvaların girmesiyle sonuçlanır. Ayrıca, larvaların tutulması yumurtlama alanından ve dolayısıyla larvaların Barents Denizi’nin girişine ulaştıklarında gelişme aşamasından etkilenmiştir. Lofoten bölgesindeki bilgi tabanına ilişkin bir rapor, Norveç ve Barents Denizi’ndeki toplam ticari stokların yumurta, larvalar ve yavru aşamalarının yaklaşık % 70’inin Lofoten -– Vesterålen bölgesinden geçtiğini göstermiştir. Toplam stokların yaklaşık % 12’si Barents Denizi’nde ortaya çıkar.

Morina, Barents Denizi’ndeki balık türleri arasında en önemli avcıdır. Daha büyük zooplanktonlar, kendi yavruları da dâhil olmak üzere mevcut balık türlerinin çoğu ve karides gibi çok çeşitli avlarla beslenir. Morina balığı av olarak kapelin’i tercih eder ve kapelin stoğundaki dalgalanmalar morina balığı büyümesi, olgunlaşması ve doğurganlığının yanı sıra morina kanibalizmi ve dolayısıyla stoğa alım üzerinde güçlü bir etkiye sahip olabilir. Euphausiidlerin morina diyetindeki rolü, capelin stokunun düşük olduğu yıllarda artar. Ayrıca, Ponomarenko’ya göre, euphausiid bolluğundaki yıllık değişimler morina balığının yaşamın ilk yılında hayatta kalması için önemlidir.

Capelin, buz kenarının yakınında üretilen zooplankton biyokütlesinin önemli bir tüketicisidir. Daha güneyde capelin, biyokütleyi kuzeyden güneye taşıdığı için Barents Denizi’ndeki en önemli av türüdür. Barents Denizi capelin stoku, son otuz yılda stok büyüklüğünde önemli değişiklikler olmuştur. 1985–1989, 1993–1997 ve 2003–2006’da üç stok çöküşü meydana gelmiş ve 2015 yılında da elde edilen verilere göre kapelinin çöküşünü gösteriyor. Çökmelerin besin ağında hem aşağı hem de yukarı yönde etkileri olmuştur. Kapelin stokundan yırtıcı baskının salınması, ilk iki çökme döneminde artan miktarlarda zooplanktona yol açmıştır. Kapelin biyokütlesi büyük ölçüde azaldığında, avcıları çeşitli şekillerde etkilenmiş ve ilk kapelin çökmesi sırasında morina artmış, büyüme azalmış ve olgunlaşma gecikmiştir.

Deniz kuşları ölüm oranlarında artış ve toplam istihdamda başarısızlık ve üreme kolonileri birkaç yıllığına terk edilmiştir. Arp fokları, kıyı bölgelerini istila ettikleri, av araçlarına yakalandıkları ve işe alım başarısızlıkları nedeniyle yiyecek kıtlığı ve ölüm oranlarında artışlar olmuştur. Üç kapelin çökmesinin avcıları nasıl etkilediğine dair farklılıklara dair kanıtlar vardır. Etkiler en çok 1985-1989 çöküşü sırasında görülmüş, ancak ikinci ve üçüncü çöküş sırasında çok daha az etkilenilmiştir. Bu muhtemelen son iki çöküş döneminde alternatif gıda kaynaklarının bulunabilirliğinin artmasıyla ilgilidir. Ringa aynı zamanda zooplanktonda büyük bir avcıdır.  Norveç’in batı kıyılarında ortaya çıkar ve larvalar, Barents Denizi’ne ve kıyı boyunca fiyortlara sürüklenir. Norveç’te ilkbaharda yumurtlayan ringa balığı stoğunun yavruları, Barents Denizi’nin güney kesimlerinde dağılır.

Norveç kıyısı boyunca batıya ve güneye göç etmeden ve stokun yetişkin kısmıyla karışmadan önce bu bölgede yaklaşık üç yıl kalırlar. Bu bölgede genç ringa balığının varlığının, kapelin larvalarının hayatta kalması ve dolayısıyla kapelin stoğuna katılım üzerinde derin bir etkiye sahip olduğu açıklanır. Son otuz yıldaki üç çöküşün hepsi işe alım başarısızlıklarından kaynaklanır ve üçü de Barents Denizi’nde yaşayan zengin ringa balığı yılı sınıflarıyla ilişkilendirilir. Mezgit aynı zamanda yaygın bir türdür ve kısmen Barents Denizi’nin dışına göç eder. Stok, stok boyutunda büyük doğal varyasyonlara sahiptir. Yaşam döngüsünün ilk yıllarındaki su sıcaklığı, yıl sınıfı gücünün bir göstergesi olarak kullanılabilir. Mezgitin besin bileşimi esas olarak bentik organizmalardan oluşur.

Saithe esas olarak Norveç kıyılarında bulunur, ancak aynı zamanda Norveç Denizi’nde ve Güney Barents Denizi’nde de bulunur. 0-grup saithe yumurtlama alanlarından kıyı sularına doğru sürüklenir. Küçük bireyler kabuklularla beslenirken, daha büyük saithe av olarak balığa daha çok bağımlıdır. Başlıca balık avları genç ringa balığı, Norveç surat asması, mezgit balığı, mavi mezgit ve kapelin, baskın kabuklu avı ise krildir. Kutup morina balığı, özellikle Barents Denizi’nin doğusunda ve kuzeyde bulunan bir soğuk su türüdür. Birkaç deniz memelisi için önemli bir yem balığı gibi görünür. Bu stokta çok az balıkçılık ve ancak stok bolluğunun azaldığı açıktır. Derin deniz kırmızı balığı ve altın kırmızı balık, Barents Denizi’ndeki balık faunasının önemli unsurlarıdır. Ancak aşırı avlanma nedeniyle bu stoklar 1980’lerde güçlü bir şekilde azalmış ve o zamandan beri düşük bir seviyede kalmıştır. Genç kızıl balıklar plankton yiyicilerdir, ancak daha büyük bireyler balık dâhil daha büyük avlar alır.

Grönland halibut, en önemli alanı Barents Denizi ile Norveç Denizi arasındaki kıta yamacına sahip büyük bir balık avcısıdır. Ayrıca Barents Denizi’nin daha derin kısımlarında ve kıta sahanlığında bulunur. 1980-1990 dönemindeki araştırmalar kafadanbacaklıların Grönland halibut midelerinde ve balıkların hâkim olduğunu gösterir. Av tercihindeki ontogenetik kayma, küçük avların oranının azalması ve artan avcı uzunluğu ile daha büyük balıkların oranının artması ile açıktır. En büyük Grönland halibut diyette oldukça büyük miktarda morina ve mezgit balığı içerir. Stok, 1980’lerde düşük stok bolluğuna yol açan aşırı avlanmalardır.

Mavi mezgitin ana dağıtım alanı Norveç Denizi ve Kuzeydoğu Atlantik’te bulunur ve marjinal kuzey dağılımı Barents Denizi’nin girişindedir. Genellikle, Barents Denizi’ndeki mavi mezgit popülasyonu azdır. Mavi mezgit, bazı yıllarda Barents Denizi’ne çok sayıda girebilir ve batı bölgelerinde baskın bir tür olabilir. Bu durum 2001 ve 2003-2007 arasında meydana gelmiştir ve o zamandan beri, bolluk güçlü bir şekilde azalmış, ancak 2012’de bir artış göstermiştir. Bu dalgalanmalar, muhtemelen stok büyüklüğündeki ve çevre koşullarındaki değişikliklerin bir kombinasyonundan kaynaklanır. Mavi mezgitlerin beslenmesinde zooplankton genç yaş gruplarında baskınken, mavi mezgit yaşlandıkça balıklar giderek daha önemli hale gelir.

Kaynakça:
britannica.com/place/Barents-Sea
arcticwwf.org/places/barents/